Duszone grzyby z warzywami - idealne danie do makaronu

Z czym nam się kojarzy 1 kwietnia? Zdecydowanie z prima aprilisem. I zupełnie jakby pogoda chciała nam zrobić psikusa w weekend będzie zdecydowanie nie wiosennie, a zupełnie letnie. Szkoda mi tylko tych wszystkich dzieci, które przez ostatni tydzień widuję na podwórku i pomimo ciepłego już powietrza nadal ubierane są w zimowe czapki i kurtki. Zastanawiam się tylko kiedy znowu ktoś się do mnie przyczepi, że hartować dzieci mi się zachciało, bo Olka i Artek śmigają już w dresowych bluzach bez czapek i szalików twierdząc, że im gorąco. W każdym bądź razie jutro wyjeżdżamy poza miasto, na działkę, którą babcia ma w okolicach Białowieży.


Pogoda również przypomina mi, że czym prędzej powinnam opróżnić zamrażalnik, bo już lada chwila, lada moment wręcz pojawią się soczyste skarby: świeże truskawki, jagody i cała masa świeżych warzyw. Tym razem znowu do garnka wskoczyły kurki.

A to już moi stali pomocnicy, zaglądający i komentujący za każdym razem jak na szybko przeprowadzam sesje. Zresztą ostatnio drzwiczki od piekarnika to moje ulubione tło zdjęciowe. Rozkłada się je jednym ruchem ręki i tak samo szybko się składa. Szczególnie, że w tym czasie Alicja śpi w nosidle, które mam na sobie.

Składniki:

• 500g mieszanych grzybów (np. pieczarki, borowiki, kurki)
• 350g pora
• 250g marchwi
• 150g selera naciowego
• 2 łyżki sklarowanego masła
• 1 łyżka mąki
• puszka mleka kokosowego (tylko gęsta część)
• 100ml jogurtu naturalnego
• 200ml bulionu warzywnego
• sól, pieprz
• łyżka soku z cytryny

1. Grzyby oczyścić, większe pokroić na kawałki lub na plastry. Por oczyścić lub pokroić na ok. 2 cm kawałki. Marchew obrać, umyć, pokroić wzdłuż na ćwiartki, a następnie w plasterki. Seler oczyścić, pokroić w kostkę.
2. Na rozgrzanym maśle podsmażyć grzyby, marchew, seler, por, krótko smażyć. Posypać mąką, podsmażyć. Wlać bulion, dusić ok. 20 minut. Dodać mleko kokosowe (tylko gęstą cześć z puszki) oraz jogurt, wymieszać. Doprawić solą, pieprzem i sokiem z cytryny. Idealnie smakuje z makaronem.

Smacznego. 

SHARE WEEK 2017, czyli moje ulubione miejsca w sieci

Jak co roku w marcu Andrzej Tucholski ogłasza Share Week. Do tej pory uważnie śledziłam typy innych. Przyglądałam się co one polecają, czym się interesują. W tym roku, postanowiłam sama podzielić się własnymi ulubionymi blogami, do których zaglądam bardzo często, szczegolnie gdy potrzebuję inspiracji.

Przyznaję, że czytam sporo. Moje Feedly pęka w szwach, nie na wszystkie blogi zaglądam codziennie (z braku czasu), ale jest kilka blogów (niekoniecznie polskich, które po prostu uwielbiam). Share week to świetna okazja by pokazać ich twórcom , że doceniamy to co dla nas tworzą.

Dziś, przy okazji kolejnego Share Weeka chcę Wam pokazać trzy najciekawsze moim zdaniem, miejsca w sieci.

Moim zdecydowanym numerem jeden jest blog mamarak.pl. Po prostu uwielbiam go, szczególnie za szerzenie nieskrępowanej żadną formą "edukacji" plastycznej najmłodszych. Być może lubię go też dlatego, że widzę w nim odbicie siebie. Też jestem grafikiem i mamą. Być może trochę niespełnioną, gdyż pracując na etacie (wcześniej, ten etap w moim życiu się jakiś czas temu zakończył) bałam się pójść "własną drogą" i w sumie wciąż tych obaw się nie pozbyłam. I dlatego bardzo mnie cieszy, że innym się to udaje.

Bardzo często też korzystam z pomysłów i materiałów, które Martyna udostępnia na swoim blogu.

Kolejnym moim typem to blog korneliaorwat.pl. Dwa główne tematy na blogu Kornelii to  edukacja domowa oraz idea zero waste.

Moja najstarsza w tym roku kończy 6 lat więc oficjalnie staniemy się zerówkowiczem. Z związku z tym, że Akacja jest nieformalną grupą przedszkolną musimy związać się z jakąś szkołą, najlepiej taką, która wspiera edukację domową. Dlatego też temat ten jest dla mnie bardzo na czasie.

O idei zero waste słyszałam już parę lat temu. Tym bardziej, że na zagranicznych blogach pojawia się coraz częściej. W Polsce idea ta dopiero kiełkuje, więc tym bardziej ludzie działający by ją szerzyć są godni polecenia. Kornelia na swoim blogu pokazuje naprawdę proste sposoby na drobne zmiany jakie możemy wprowadzić we własnym życiu tak by generować mniej śmieci i żyć bardziej świadomie.

Ostatni z blogów, który chciałabym Wam polecić to Mała Cukierenka. Uwielbiam ją za przepiękne zdjęcia. Ciasta od których ślinka cieknie na sam widok. I za zdrowe środy, którymi najbardziej się inspiruję.

I za dział bezglutenowy też, z którego coraz częściej korzystam ze względu na nasze pobyty w Akacji, gdzie mamy jeden dzień w tygodniu dyżuru z gotowaniem.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Zastanawiam się jakie nowe ciekawe miejsca odkryję po tego rocznym Share Weeku. W jakie tematy wsiąknę. Jakie blogi polubię. I serdecznie zachęcam Was do podzielenia się waszymi typami.

Tarteletki z kremem gruszkowym (bezglutenowe, bez cukru)

Przepis ten chodził za mną dość długi okres czasu. Zastanawiałam się w czym go zrobię i czym go zrobię... Oficjalnie mój drugi blender mogę uznać za umarły :). W tym tygodniu dokonał swego żywota. Na szczęście przystawki i malakser nie są zniszczone, więc wystarczy nabyć nową część z silniczkiem i końcówką miksującą. Jednak znikające w oka mgnieniu orzechy, no i kończący się termin konkursu hortexowego spowodowały, że zabrałam się za jego wykonanie. Choć nie powiem, mocno biłam się z myślami czy go w ogóle zrobić. I chciałam już się poddać. Nie wiem tylko czemu wydawał mi się tak pracochłonny, choć wcale taki nie jest. Tym bardziej, że można sobie poszczególne etapy rozłożyć w czasie. Dla mnie jest to ważne, bo z trójką dzieciaków na głowie niektóre rzeczy wydają się niemożliwe do zrealizowania.

W każdym bądź razie deser powstał... a znikł jeszcze szybciej niż powstawał. Mąż też stwierdził (a została mu się tylko jedna tarteletka do spróbowania), że smak ma bardzo ciekawy.

Składniki:
Spód:

• 2 szklanki orzechów arachidowych (bez soli)
• 80g suszonych daktyli
• 1/4 szklanki kakao bez cukru
• 4 łyżki roztopionego oleju kokosowego

Krem:

• litr soku gruszkowo-jabłkowego Hortex
• 3 opakowania budyniu śmietankowego bezglutenowego bez dodatku cukru 
• 250g masła, w temperaturze pokojowej

Spód:
1. Orzechy wsypać do rondelka z nieprzywierającym dnem lub na patelnię, podgrzewać, mieszając, aż orzechy troszkę się przyrumienią i zaczną ładnie pachnieć. Zdjąć z ognia i orzechy przesypać na talerz, odstawić do całkowitego ostygnięcia.

2. Orzechy i daktyle przełożyć do blendera i zmiksować. Dodać pozostałe składniki na spód i wymieszać. Masą orzechową wyłożyć foremki do tarteletek. Całość włożyć na kilka godzin do lodówki (ja krem robiłam następnego dnia) by stężała, choć myślę, że spokojnie godzina w lodówce wystarczy.

3. Z soku przecierowego i budyniu w proszku ugotować budyń. W tym celu 3/4 litra soku przelać do garnka i zagotować, w naczyniu obok wymieszać proszek budyniowy i pozostały sok. Rozrobione budynie wlać na wrzątek, doprowadzić do wrzenia i ugotować gęsty budyń. Zdjąć z palnika, przykryć folią spożywczą (powinna dotykać wierzchu budyniu), wystudzić w temperaturze pokojowej.

4. Masło utrzeć na lekką masę. Łyżka po łyżce dodawać budyń ucierając do dokładnego połączenia. Łyżką albo szprycą (ja to robiłam łyżką, tak by było szybciej) nakładać krem do przygotowanych wcześniej tarteletek. Włożyć do lodówki na kilka godzin tak by krem stężał. Ozdobić owocami.

Smacznego.

Wpis powstał na konkurs Hortex. 

Ciasto gryczano-kokosowe

Dziś miał się odbyć u nas w domu pierwszy dziecięcy wieczór filmowy. Planowaliśmy, my dorośli, że obejrzymy "Sekrety mórz". Kiedyś byłyśmy na tym z Olką w kinie i strasznie nam się podobało. Francuska animacja oparta na celtyckich podaniach z przepiękną muzyką i jeszcze piękniejsza kreską. A że mamy sąsiadkę, która jeszcze tego nie widziała, a że razem zawsze lepiej się ogląda... to zaprosiłyśmy jeszcze dwie koleżanki :) I tak jak przypuszczałam wieczór potoczył się całkiem inaczej - "impreza" zaczęła żyć własnym życiem, a czas "przeznaczony" na film jakoś w krótkim tempie zużył się na inne aktywności. Nie powiem, że gorsze, bo wcale nie. I nikt nawet nie pisnął, że przecież miała być bajka. W każdym bądź razie towarzystwo (a było, nie licząc naszej 2-miesięcznej Alicji śpiącej w nosidle i rocznej Kingi, w sumie 5 dzieci) podzieliło się na dwa obozy: starszaki i zmotoryzowanych, jeżdżących na czym się da (a mamy tego trochę w domu). No cóż, kolejna próba już za tydzień - być może czwartki od tej pory będą naszą filmowo-nie filmową tradycją, tak jak poniedziałkowe wieczory w psotniku.

A na jutrzejszą kolację, bo dziś już późno polecam Wam bezglutenowe ciasto z kaszy gryczanej i mąki kokosowej.

Składniki:

• czekolada mleczna
• 50g kakao
• 120g mąki kokosowej
• pół szklanki mleka (do zblendowania masy)
• 180g kaszy gryczanej (ugotowanej w mniej więcej 400ml wody)
• 5 jajek
• 100g ksylitolu
• 150g masła 
• 50g suszonych żurawin posiekanych
• 2 płaskie łyżeczki bezglutenowego proszku do pieczenia
• 25g orzechów ziemnych solonych, grubo posiekanych

Polewa czekoladowa:

• 50ml śmietanki
• 100g gorzkiej czekolady

1. Kaszę gryczaną gotujemy pod przykryciem, na małym ogniu, mniej więcej przez 20-25minut, do miękkości, odstawiamy do wystudzenia. Po ugotowaniu i ostudzeniu kaszę mielemy,używając maszynki do mielenia lub blendera z ostrymi nożami.
2. W garnku rozpuszczamy masło.Do rozpuszczonego masła dodajemy kawałki czekolady, całość podgrzewamy, cały czas mieszając, aż do momentu rozpuszczenia się czekolady.
3. Jaja ubijamy z ksylitolem na puszystą pianę. Dalej ubijając jajka, stopniowo dodajemy czekoladę z masłem, oraz zmiksowaną kaszę. Do ciasta wsypujemy przesianą mąkę kokosową, kakao oraz proszek do pieczenia. Wszystko dokładnie mieszamy. Na końcu dodajemy posiekane żurawiny i orzechy ziemne.
4. Ciasto przekładamy do blaszki. Pieczemy w temperaturze 180 stopni (termoobieg) lub 190-200 stopni (bez termoobiegu) mniej więcej 35-40 minut (do suchego patyczka).Zostawiamy do wystygnięcia.
5. Na polewę zagotowujemy śmietankę. Kawałki czekolady wrzucamy do wrzącej śmietanki i mieszamy do momentu rozpuszczenia się czekolady. Delikatnie polewamy polewą ciasto.

Smacznego.